Çocuklar bazen duygularını içlerine atarlar.Bazende kötü olup olmadıklarını düşünmeden dışa vururlar.Bende bir çocuğum
Annem bana bir şey söylemeden önce dokuz kere yutkunucaksın der,ve bu konudada haklı.İnsanları kırmak kolay ama o kırılan kalbi tamir etmek zor işte.Anneler çocuklarının düşünmeden söylediği şeyleri biraz düşünür ve derler k
–“ Hııımm benim çocuğum düşünmeden konuşmuş onu bu seferlik affediyim”..İşte anneler ne kadarda şevkatli.Bazende annelerimiz kızar ve bizlere bağırır,döneriz arkamızada içimizden bin laf ederiz ve emin olunki annelerimiz bunları çok iyi bir şekilde bilir,çünkü aynılarınıda kendileri küçükken yapmışlardır.Biz annelerimizden gizli saklı şeyler yaparız-“Aman nasıl olsa annem bilmiyo”.deriz.Ama hepsini bilirler.Nasıl oluyo peşime bir dedektifmi koyuyo diye düşünürüz ama annelerimiz eve gidince gözlerine baktığımızda neler yaptığımızı şıppadanak anlar.
Eminimki şu anda bu metni okuyanlar içinden şöyle diyorlardır ;
-“Ben anneme hiç böyle şey yapmadım”.Kabullenelim hepimiz bunları yaparız.
